Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας οι μαθητές του Β3 διαβάσαμε και επεξεργαστήκαμε το κείμενο του σχολικού βιβλίου «Στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας» της Μαρίας Ιορδανίδου. Το κείμενο αυτό είναι απόσπασμα από το πεζογράφημα «Η αυλή μας», στο οποίο η συγγραφέας περιγράφει μέσα από διάφορα περιστατικά και σκηνές την αστική καθημερινότητα της σύγχρονης εποχής, μέσα στην οποία κυριαρχούν το τσιμέντο και οι πολυκατοικίες.
Στη συνέχεια και ως γνήσια παιδιά μιας μεγαλούπολης, διαπιστώσαμε ότι και η δική μας καθημερινότητα έχει αρκετά από τα χαρακτηριστικά που περιγράφει η συγγραφέας και κεντρική ηρωίδα του κειμένου?. Σκεφτήκαμε λοιπόν, μήπως θα μπορούσαμε κι εμείς να γράψουμε κάτι σχετικό με τα δικά μας βιώματα με τη βοήθεια της εφηβικής μας φαντασίας. Αυτό λέγεται και απόπειρα δημιουργικής γραφής!!!
Γράψαμε στον πίνακα τις παρακάτω δεκαπέντε λέξεις σχετικές με το θέμα μας: αυτοκίνητα, τσιμέντο, φασαρία, κόσμος, φώτα, διασκέδαση, κοινωνικοποίηση, πάρκο, κίνηση, λεωφορεία, ρύπανση, τσακωμοί, μαγαζιά, ψυχρότητα, αστικοποίηση. Όσο τις γράφαμε δεν ξέραμε τι μας περιμένει??
Στη συνέχεια η πρόκληση ήταν η εξής: θα προσπαθούσε ο καθένας ατομικά και ως μικρός αλλά δημιουργικός και εμπνευσμένος ποιητής, να γράψει ελεύθερα ένα δικό του ποίημα χρησιμοποιώντας τουλάχιστον δέκα από τις παραπάνω λέξεις. Το αποτέλεσμα μπορείτε να το απολαύσετε παρακάτω!!!
|
Η μεγαλούπολη Στη μεγαλούπολη πάω μα μόνο φασαρία συναντάω. Έχει φώτα πολλά και πάρκα με παιδιά. Τα μαγαζιά γεμάτα και οι άνθρωποι ψυχροί. Ο κόσμος διασκεδάζει, αλλά υπάρχει ρύπανση πολλή. Πολλά λεωφορεία, μόνο κίνηση συναντούν. Αν δε σου αρέσει? πάνε αλλού! Ναυσικά Ουργαντζίδου |
|
Φώτα, κίνηση, φασαρία φαίνονται στα μάτια μου ουτοπία και ακούγονται στα αυτιά μου μελωδία Τσιμέντο, αυτοκίνητα και λεωφορεία μαγαζιά στους δρόμους, καφενεία και ιστορίες που γράφουν τα βιβλία. Τα βράδια διασκέδαση φωνάζουν και την ψυχρότητα αδειάζουν από του κόσμου τα μυαλά. Αυτή είναι η πόλη που αγαπώ, το όνομά της όμως δε θα σας το πω. Λία Ταταρίδου
|
|
Η ζωή στην πόλη Οι φασαρίες και οι τσακωμοί μου δημιουργούν ψυχρότητα πολλή. Έτσι, είπα να ανέβω λίγο στο λεωφορείο, μα ο κόσμος ήταν πολύς. Βλέποντας τα μαγαζιά, η κίνηση ήταν τρομερή? Τα πάρκα είχαν γεμίσει με τσιμέντο και από τα αυτοκίνητα ρύπανση φοβερή. Έτσι, είπα να ανάψω τα φώτα του σπιτιού μου, μα διασκέδαση? μηδέν. Τώρα όμως κατάλαβα πως προτιμώ την κοινωνικοποίηση, αν και μέσα στα πλαίσια της αστικοποίησης Λία Κατσιμένη |
|
Η ηχορύπανση Κίνηση έχει στο δρόμο και φοβάμαι πως θα αργήσω κι έτσι παίρνω λεωφορείο για να μην καθυστερήσω. Μόλις όμως αντικρίζω την ψυχρότητα των άλλων κατεβαίνω άρον άρον. Μπαίνω ευθύς στα μαγαζιά, βλέπω πως δεν έχει ουρά κι όμως πάλι διαπιστώνω πως αργώ και δεν τελειώνω. Φασαρία, τσακωμοί, ηχορύπανση πολλή. Φεύγω τότε προχωράω σε ένα άλλο μέρος πάω. Φώτα βλέπω, διασκεδάζουν, μα εκεί κι αν δε φωνάζουν. Έτσι με λύπη συμπεραίνω, πως ο κόσμος θέλει φρένο. Πολυξένη Σιναέρη |
|
Η γειτονιά Στη μικρή μου γειτονιά πέρα από τα φώτα και των αυτοκινήτων τα μπλόκα υπάρχει κάτι μαγικό, που δεν το βρίσκεις στα μαγαζιά. Κόσμος! Φασαρία πολλή! Τι ανθρώπινη συμφόρηση είναι αυτή! Στα λεωφορεία οι τσακωμοί αρκετοί. Ποιος θα καθίσει πρώτος στη θέση αυτή; Νιώθω σαν σκύλος που τα βλέπει όλα γκρι, αφού όλο τσιμέντο βλέπω όταν κατεβαίνω στο ωδείο για βιολί, αφού ρύπανση και κίνηση είναι ένα μαζί. Η κοινωνικοποίηση είναι μηδενική. Παρ΄ όλα αυτά? γειτονιά ίσον πολλά. Η διασκέδαση είναι σημαντική, η ψυχρότητα μαραζώνει την ψυχή. Βασίλης Τζιτζής |
|
Η πόλη Η πόλη μας προσφέρει πολλά, όπως για παράδειγμα διασκέδαση και μαγαζιά για να περνάμε καλά και να μην παραπονιόμαστε άδικα. Η πόλη μας προσφέρει και άλλα πράγματα, όπως πάρκα και δάση για να πηγαίνουμε εκδρομές για να μη λέμε ότι η πόλη μας διαφέρει από τις πολλές. Η πόλη μας προσφέρει κοινωνικοποίηση και φιλία, για να δενόμαστε με τους ανθρώπους γύρω μας και να μην υπάρχουν τσακωμοί και διαμαρτυρία. Η πόλη προσφέρει βέβαια όλα αυτά, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και αρνητικά, όπως η κίνηση, τα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία, που φέρνουνε ρύπανση και φασαρία. Η πόλη προσφέρει σπίτια, αλλά σπίτια πολυκατοικίες, κολλητές η μία στην άλλη με τσιμέντα από ίδιες οικίες. Η πόλη τώρα μάθατε τι είναι. Είναι όλα αυτά με τον κόσμο να έχει τις χαρές του, αλλά και τα προβλήματά του? Γιώργος Τιμαμόπουλος |
Σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας,
Οι μαθητές του Β3.